Het is een van mijn favoriete hobby’s, rondsnuffelen naar leuke adresjes. De site waar je nu naar zit te kijken is mijn lievelingssite, ik ken de Bijzondere Plekjes bijna uit mijn hoofd! Afgelopen winter ontdekte ik ineens Natuurhuisje, ook weer goed voor uren snuffelplezier. En daar kwam ik iets heel bijzonders tegen: een dijkhuisje aan de Waal.
Voor even eigenaar van een dijkhuisje
Altijd als ik wandel of fiets over een dijkje kijk ik nog wel meer naar de schattige huisjes dan naar het weidse uitzicht over de uiterwaarden. Wat ligt daar achter de dijk verscholen? Hoe zou het zijn om daar te wonen, hoe zien die huisjes er van binnen uit? Helemaal leuk dus, zo’n dijkhuisje, en de lekker frisse inrichting van ‘t Waalhuisje maakte me alleen maar nieuwsgieriger.
Vankantiehuis ‘t Waalhuisje
De aankomst is al meteen bijzonder: voor één keer mogen we langs het bordje ‘alleen bestemmingsverkeer’ rijden, de Ophemertsedijk bij Tiel op. Even verderop vinden we ‘t Waalhuisje, in de tuin van de eigenaren (die een eigen tuin hebben en alleen tevoorschijn komen als je ze nodig hebt). ‘t Waalhuisje ziet er heel oud uit, maar het is nog niet eens zo lang geleden gebouwd als vakantiehuisje. De authentieke sfeer is te danken aan de 100 jaar oude dakpannen en de raampjes, die afkomstig zijn uit een historisch pand in Tiel dat gesloopt werd. De inrichting is landelijk, maar met een moderne twist. Beneden geven de leemkleurige muren warmte (net als de kachel!), boven is alles fris wit. De naturelkleuren krijgen een fijne oppepper van het rood dat je overal terugziet.
Voor de openslaande deuren naar de tuin staat een schommelstoel – wat een heerlijk plekje moet dat zijn als je alles open kunt zetten! Toch hebben we over het weer niet te klagen. Het is pas begin maart, maar ons weekendje weg valt precies samen met de eerste echte lentedagen! Het komt dus goed uit dat er een flinke tuin achter het huisje ligt waar je lekker kunt voetballen en hutten bouwen. Hét hoogtepunt voor zoonlief is de poes des huizes, Elmo, een mooie Noorse boskat waar hij leuk mee kan spelen. Door de bomen zie ik op de dijk silhouetten van wandelaars en fietsers – zij hebben geen weet van ons paradijsje hier beneden.
Als het fris wordt gaan we naar binnen en stoken we de kachel op. Ook alle kaarsjes gaan aan – dit is echt zo’n huisje waar je daar even de moeite voor neemt. Later die avond val ik in slaap bij het zachte gebrom van de schepen die langsvaren op de Waal, als ik de volgende dag wakker lig te worden hoor ik de haan van de buren een nieuwe dag aankondigen. En verder is het hier ongelofelijk stil. Zoonlief is trouwens helemaal weg van zijn slaaphoekje. Een bed op de overloop, afgeschermd met gordijnen – eigenlijk heel simpel, maar het is echt zo’n heerlijk geborgen plekje. Hij verklaart regelmatig dat hij even een dutje gaat doen (compleet met nep-gaap en theatrale armgebaren) en verdwijnt dan met wat speelgoed naar boven. Thuis hebben we het nog niet meegemaakt dat hij alleen op zijn kamer wil spelen, en hij is al 6!
Veerpontje naar Wamel
We profiteren van het mooie weer en lopen naar het veerpontje bij Tiel om even iets te gaan drinken bij een ouderwets cafeetje, ‘t Veerhuis in Wamel. Zoonlief pakt zijn fietsje – op het dijkje komen eigenlijk alleen fietsers en wandelaars, lekker veilig dus. We kijken uit over het Wetland Passewaaij, waar je vrij mag rondstruinen op zoek naar visdieven en oeverzwaluwen. Op het water schuiven aardig wat containerschepen langs, de Waal is de drukst bevaren rivier van Nederland. Dat merken we goed als we het water oversteken: ons pontje moet even in de lengte van de rivier gaan liggen om links en rechts schepen langs te laten!
Landgoed Waardenburg en het STROOMHUIS
We pakken ook een keer de auto naar landgoed Waardenburg, hier kun je wandelen rond een prachtig middeleeuwse kasteel met dezelfde naam. Ook heel fijn: aan de rand van het landgoed is in een oud schakelstation van de Nuon uit 1951 een leuk cafeetje te vinden, UIT-spanning het STROOMHUIS. Wat een plekje om ons eerste terrasje van het jaar te pikken! De cappuccino, Betuwse appelsap en ‘tulp muffins’ met choco vulling zijn meteen even door ons getest en goed bevonden. In het pand is ook een cultureel centrum ondergebracht.
Praktische informatie:
